۱۳۹۲ تیر ۷, جمعه

این دهان بستی

یک هفته از وقتی که دخترک را به خانه آوردم گذشته. رابطه ما بیشتر ارتباطی دهانی است. او را به چشم 'دهان' بزرگی می‌بینم که از سینه‌های پردرد من می‌بلعد و جانم تیر می‌کشد. هر دو ساعت یک بار 'دهان' که جیغ می‌کشد، سراسیمه در خواب و بیداری از جا می‌پرم. وظیفه‌ام مراقب بی‌دریغ از اوست. سیم ارتباط ما،‌ یک‌سویه است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر